Willibrord

‘Verlegen’ is niet onmiddellijk het stempel dat je op zijn ondeugende tronie zou plakken. Want tv-maker Willibrord Frequin staat vooral bekend als brutale vlerk. Maar achter dat harnas gaat een zee van onzekerheden schuil. Het jongetje dat met weinig zelfvertrouwen opgroeide, werd een gekend, gevreesd en vaak verguisd kijkcijferkanon. ‘Hij had al jong door dat hij met baldadigheid kon scoren’, zegt zijn broer Titus. Die zin vertelt een heel verhaal.

Het leven en werk van Willibrord Frequin leest als een schelmenroman, maar de ondertitel ‘Verlegen vlegel’ is ook de samenvatting van een psychologisch portret. Een breekbare man van tachtig die terugblikt op zijn roemruchte carrière. En zich in alle kwetsbaarheid afvraagt of er een hemel voor hem zal zijn. ‘Willibrord, verlegen vlegel’ gaat over zijn televisiewerk: van internationaal verslaggever tot trammelant-reporter. ‘Een dronken scenarist had zo’n oeuvre niet kunnen verzinnen.’ Frequin wordt ook belicht door intimi, vrienden, familie en tv-collega’s als Sven Kockelmann, Angela de Jong, Catherine Keyl en René van der Gijp. Dat levert een rijk geschakeerd beeld op van een markante, monumentale figuur. Bekend als de bonte hond. Maar ten diepste zo gesloten als een oester. Gaandeweg blijkt dat hij zich met zijn spreekwoordelijke brutaliteit letterlijk door het leven heeft geslagen.