Sterrenregen

Een rauwe, poëtische bundel over de chaos van het jong zijn.

Poëzie in het midden van de vluchtigheid van de jeugd

Sterrenregen is rauw, het is een reflectie van verlangen, twijfels, vernielzucht, je vastklampen. Het is poëzie die schuurt, je openrijt, je aanzet tot introspectie. Het is de zoektocht naar betekenis in een wereld die vaak betekenisloos lijkt. De zoektocht naar een houvast. Stil, schreeuwend, maar altijd eerlijk. Sterrenregen is voor hen die liefhebben zonder einde, voor hen die weten dat de wereld hun oester is. Sterrenregen is voor de dolende, hij die weet dat er meer moet zijn. Hij die nog niet ondervonden heeft wat datgene is.

De tijd kunnen vasthouden op momenten die anders te snel vervliegen, dat is de eerste wens die Sien zou doen moest ze er honderd krijgen. Zoals wanneer ze met haar mama niet meer bijkomt van het lachen door een stomme grap, wanneer ze een speciaal gesprek voert met haar beste vrienden, wanneer ze op een festivalweide baadt in de zettende zon met een pintje in de hand. Ze ziet alles door een nostalgische bril, zelfs in het midden van het moment. Nochtans is ze goedlachs, soms ook stormachtig, maar ze houdt haar kleine wereld heel dicht bij haar hart. Ze loopt over van gelukzaligheid door wat haar gegeven werd.

Klik hier om een fragment van “Sterrenregen” te lezen als PDF.