Mijn Olympische Spelen

Verhalen over Olympische Spelen zijn doorgaans de verhalen van winnaars. Interessant, maar ook afgezaagd, alsof er niet meer is te melden dan de succesverhalen van Pieteren en Ranom. In Mijn Olympische Spelen herbeleven 15 bijzondere Olympiërs hun bijzondere olympische avonturen. De auteurs hebben zich bij deze selectie niet laten leiden door de kleur van de medaille, maar door de kracht van het verhaal.

Aan elke Olympische deelname gaat een lange weg van toewijding en opoffering vooraf. Voetbalsalarissen worden in de Olympische sporten zelden verdiend, dus moet liefde voor de sport wel drijfveer zijn geweest. Hoezeer de sport hen heeft gevormd en ook na hun sportieve carrière richting heeft gegeven, blijkt wel uit het feit dat de meesten, nog volop actief zijn in hun sport. Maar ook wie later bij de politie is gegaan of ontspoorde jeugd op het rechte pad helpt of de nalatenschap beheert van ‘s wereld beste voetballer, ziet een rechte lijn tussen de sport en zijn of haar leven daarna. “Ik heb alles aan de sport te danken.” Die zin viel in alle gesprekken misschien wel vaakst.