“Mama, ik heb jou zó geroept…”

“Mama, ik heb jou zó geroept…” geschreven door Henriëtte Geurts

Nietsvermoedend over wat hen te wachten staat rijden Petra en William met hun auto van Groningen naar Oostenrijk voor de adoptie van twee kinderen, Stefan en Jolanda. Het wordt een drama. Stefan blijkt te lijden aan diep autisme en met Jolanda krijgen ze ook veel te stellen. Door tussenkomst van Koningin Beatrix kan Stefan als crisisgeval worden opgenomen bij een instelling in Assen. Nauwelijks een jaar later plukt een gestoorde bewoner uit een ander paviljoen het ventje van een schommel en bindt het angstige kind vast aan een boom. Stefan kan nog net ontsnappen. “Mama”, zegt hij als zijn ontdane ouders toesnellen, “ik heb jou zo geroept.”

“Jarenlang had ik de wens om over mijn diep autistische zoon een boek te schrijven. Moeder van hem zijn was het mooiste wat mij is overkomen, maar het leidde tot veel verdriet, emoties en onbegrip bij sommige familieleden en onprettige confrontaties met sommige artsen en andere zorgverleners. Ik hoop dat velen na het lezen meer begrip en liefde voor hun medemens tonen.”