‘Mama, ik ben een jongen’

Op zijn vierde vertelt Kay, dan nog Britt, dat hij geen meisje meer wil zijn. In dit boek neem ik u mee langs de wegen die wij bewandelen. Vanaf Kay zijn vierde jaar, tot nu. Soms heel moeilijk begaanbare wegen, soms wandelen we er zo overheen. Het leven met genderdysforie binnen ons gezin en hoe wij moeten dealen met de (voor)oordelen van de maatschappij en de wereld om ons heen. ‘Mama ik ben een jongen’ zijn woorden die als ouder voor altijd in je hoofd blijven rondmalen, wetende dat het traject wat gevolgd moet worden loodzwaar is. Maar waarbij acceptatie van je kind altijd op de eerste plaats blijft staan.