Alleen … warm omringd.

Waar gaat het boek over?

Gevecht voor een vrolijke deun.

‘De plaat blijft hangen’, een oud gezegde dat stamt uit de tijd dat er nog elpees bestonden. De naald van de pickup bleef hangen door een stofje of een krasje op de vinylplaat. En zo werd eindeloos hetzelfde stukje muziek herhaald.
In dit boek is ‘de plaat’ ruim dertig jaar blijven hangen. Er werd zo’n diepe groef in de plaat gesleten dat reparatie door een team specialisten noodzakelijk was. Zij hebben ‘hard gewerkt’ om die groef terug mooi dicht te polijsten. En na al die jaren klinkt er nu terug muziek. Iedereen hoort nu terug het oorspronkelijke vrolijke deuntje… behalve Leen… die hoort soms nog die plaat die blijft hangen, al is het in gedachten, uit gewoonte, of in haar dromen. Helemaal weg gaat het nooit…
Al het negatieve dat Leen in haar jeugd heeft meegemaakt en dit tot vandaag de dag toe, heeft ze soms met de moed der wanhoop omgebogen tot iets positiefs naar haar kinderen en haar omgeving toe. De ruzies die ze steeds voor haar ogen zag, heeft ze niet geënt op haar eigen gezin, maar in tegendeel, als er een akkefietje was, moest dit bijgelegd of uitgepraat zijn voor de dag om was. Dit verdient respect, dit verdient erkenning, dit verdient veel warmte en liefde, iets waar geen mens ooit genoeg van krijgt.

Geschreven door mijn man, mijn grote steun en toeverlaat.

Over de auteur Leen de Bruijn

Leen de Bruijn (1970) woont met haar gezin in de Antwerpse Kempen.
Ze geeft dit boek uit om mensen, die net zo als zij het een en ander te verwerken hebben, de boodschap over te brengen dat het belangrijk is om de mensen rondom je te laten weten dat het moeilijk met je gaat. Hopende dat zij door hun stille aanwezigheid, hun luisterend oor of troostende woorden het soms heel eenzame gevoel kunnen opvullen, en dat ze gewoon even tijd voor je vrijmaken in deze haastige maatschappij.